End of an era, maybe.

یادت باشه نگار. تو دیگ برای خودت درس میخونی. شاید چیزی ک میخونی چیزی ک تو رویاهات بوده نباشه، ولی دیگ داری برای خودت و زندگی آینده ات درس میخونی. برای این درس میخونی ک دیگ دغدغه اینده نا معلومی رو خودت و بچه هات نداشته باشن. درس میخونی تا زندگیت بهتر بشه‌.
حق نداری برای اینکه ب دیگران ثابت کنی ک میتونی، یا اینکه سطح اجتماعی بالاتری اینجا داشته باشی هی ب چیزی ک مال تو نیست و تو آدمش نیستی فکر کنی و در مورد رویایی ک مال تو نیست رویا پردازی کنی.استخاره هارو یادت باشه! بین خودته و خدا!
۱۸ سال برای حرف دیگران زندگی کردی. از ترس خانواده نمراتت رو بالا نگه داشتی و برای اینکه آدم عادی و رو ب بالایی باشی ولی الان همه اونا دیگ تموم شده. دیگ خودتی و خودت.
برای خودت تلاش کن. ب خاطر خودت و آینده ات آدم بهتری شو. برای اون رویایی از نظر خیلی ها چیزی نیست و بی ارزش و زودگذره براشون، تلاش کن چون تو میدونی ک اینطور نیست.
تو زندگی خیلی بهتر از چیزی ک داریو میخای. چیزی ک هر جایی ک بخای بتونی ب دستش بیاری. آدم بهتری شو. از خودت کار بکش و از زندگیت لذت ببر.
یادت باشه هر لحظه ای ک تلف کنی روزی حسرتشو خواهی خورد. کاری کن چند سال دیگ ک ب عقب نگاه کنی با خودت بگی تو اون زمانایی ک نصف دنیا ب هم ریخته بود من یه نگاهی ب خودم کردم و زندگیمو بهتر کردم. بلند شدم و تنبلیی ک درونم بود رو گذاشتم کنار و شدم این آدمی ک امروز هستم.
همیشه میدونستی ک اگ بخای میتونی بهترین باشی ولی هیچ وقت نخواستی، ولی الان، الان واقعن دیگ زمانشه ک بخای. ب خاطر خودت، ب خاطر "او" و ب خاطر تک تک عادم هایی ک الان پیشت نیستن و هستن.
دیگ بسه. ساکن بودن بسه.